Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΜΠΗΚΕ ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ
ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΟΔΗΓΙΕΣ
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία:
Στο Ηνωμένο Βασίλειο καταγράφονται περίπου 6.000 θάνατοι ετησίως από ατυχήματα στο σπίτι.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα ατυχήματα στο σπίτι ανέρχονται σε περίπου 18.000 θανάτους, με περισσότερες από 21 εκατομμύρια επισκέψεις σε ιατρεία και νοσοκομεία κάθε χρόνο.
Οι πιο ευάλωτες ομάδες είναι τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι άνω των 70 ετών.
Γι’ αυτό, η σωστή κατανόηση και εφαρμογή μέτρων οικιακής ασφάλειας είναι απαραίτητη για κάθε οικογένεια.
Βρεγμένο πάτωμα – κίνδυνος γλιστρήματος
Πτώση από τη σκάλα
Φωτιά στην κουζίνα
Χρήση γυμνών καλωδίων
Υπερφόρτωση ηλεκτρικών κυκλωμάτων
Καλώδια στο πάτωμα – κίνδυνος σκοντάμματος
Ασταθής καρέκλα ή έπιπλα
Χρήση λάθος εργαλείων
Συρτάρια που μένουν ανοιχτά
Κοψίματα από μαχαίρια ή αιχμηρά αντικείμενα
Πνιγμός από τροφή
Λανθασμένη αποθήκευση φιαλών υγραερίου
Εύκολη πρόσβαση σε σπίρτα ή αναπτήρες
Απρόσεχτη χρήση καθαριστικών χημικών
Διαρροές σε σωληνώσεις ή παροχές
Δημιουργία μονοξειδίου του άνθρακα
Παρουσία τρωκτικών ή ερπετών
Καυτές επιφάνειες (σίδερο, κουζίνα, ηλεκτρικές συσκευές)
Παιχνίδια πεταμένα στο πάτωμα ή στη σκάλα
Ανοικτά ή ασταθή έπιπλα που μπορεί να σκαρφαλώσουν παιδιά
Πρόσβαση σε πλυντήριο ρούχων/πιάτων κατά τη λειτουργία
Βάζοντας δάχτυλα σε πρίζες χωρίς προστασία
Για να μειώσετε τους κινδύνους, εφαρμόστε τα παρακάτω:
Καθαρίζετε άμεσα τυχόν υγρά στο πάτωμα.
Χρησιμοποιείτε κιγκλίδωμα ή χειρολαβή στη σκάλα – ποτέ κινητό τηλέφωνο ανεβαίνοντας.
Μην τρέχετε στις σκάλες.
Μην υπερθερμαίνετε το λάδι στο μαγείρεμα.
Σε φωτιά στην κουζίνα μη ρίχνετε νερό.
Κρατήστε εύφλεκτα υλικά μακριά από την εστία.
Μην χρησιμοποιείτε φθαρμένα ή γυμνά καλώδια.
Αποφύγετε την υπερφόρτωση πριζών.
Μην αφήνετε καλώδια στο πάτωμα.
Μην παίζετε με καρέκλες/έπιπλα – να είναι πάντα σταθερά.
Κλείνετε τα συρτάρια μετά τη χρήση.
Να είστε συγκεντρωμένοι όταν χρησιμοποιείτε μαχαίρια/κόφτες.
Επιλέξτε κατάλληλη τροφή για παιδιά/ηλικιωμένους για αποφυγή πνιγμού.
Αποθηκεύετε τις φιάλες υγραερίου σε ανοιχτό χώρο και όχι σε κλειστό δωμάτιο.
Να γεμίζετε φιάλες μόνο από εξουσιοδοτημένα πρατήρια.
Φυλάξτε σπίρτα/αναπτήρες μακριά από παιδιά.
Φυλάξτε χημικά καθαριστικά σε ασφαλές μέρος, ποτέ αναμειγνύοντας διαφορετικά προϊόντα.
Αντιμετωπίστε άμεσα διαρροές νερού/φυσικού αερίου.
Χρησιμοποιείτε απορροφητήρα ή αερισμό όταν η κουζίνα λειτουργεί με αέριο για να αποφευχθεί το μονοξείδιο του άνθρακα.
Ελέγχετε για τρωκτικά/ερπετά και απομακρύνετέ τα.
Απομακρύνετε παιχνίδια από το πάτωμα ή τις σκάλες.
Στερεώστε σωστά τα έπιπλα, για να μην πέσουν αν τα σκαρφαλώσουν παιδιά.
Μην αφήνετε παιδιά να ανοίγουν πλυντήριο/πλυντήριο πιάτων εν λειτουργία.
Χρησιμοποιήστε προστατευτικά στις πρίζες.
Κρατήστε αιχμηρά ή καυτά αντικείμενα μακριά από παιδιά.
Με λίγη προσοχή και σωστή πρόληψη, μπορούμε να μειώσουμε δραστικά τα ατυχήματα μέσα στο σπίτι και να προστατεύσουμε την οικογένειά μας.
Πηγή: Home Safety
Παναγιώτης Σπανός
ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ
Ο εθελοντισμός δεν είναι υποχρεωτικός, δηλαδή στηρίζεται στην αυτόβουλη συμμετοχή του ενεργού πολίτη.
Όμως, εθελοντής χαρακτηρίζεται και εκείνος που συνεισφέρει υλικά αγαθά σε καταστάσεις που αυτά θεωρούνται αναγκαία για την κάλυψη ανθρωπίνων αναγκών, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα.
Στόχος ενός εθελοντή είναι η βελτίωση των κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών, αθλητικών, εκπαιδευτικών και άλλων θεμελιωδών αναγκών μίας κοινωνίας.
Ο εθελοντισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το ήθος, τις ανάγκες, τα όνειρα και τις δυνατότητες του ενεργού πολίτη που αγωνίζεται για μια καλύτερη ζωή, ένα καλύτερο μέλλον και μια καλύτερη κοινωνία μέσα στην οποία ζει και αναπτύσσεται.
Είναι πραγματικότητα πως δεν είναι εύκολα δυνατόν να δοθεί κάποιος ακριβής ορισμός για τον εθελοντισμό και αυτό γιατί καλύπτει ένα τόσο ευρύ φάσμα δυνατοτήτων προσφοράς και εμπλέκεται με τόσες πολλές μορφές που είναι πλέον θέμα υποκειμενικό η ακριβής αντίληψη του όρου.
Για αυτό και εάν ερωτηθεί κάποιος εθελοντής για την εμπειρία του σε αυτό, θα ακουστούν πολλές και ποικίλες απόψεις, όλες τόσο ενδιαφέροντα ξεχωριστές που μόνο εάν το ζήσει κάποιος θα είναι σε θέση να το αισθανθεί.
Ο εθελοντισμός είναι ευρεία έννοια.
Μπορεί να συμπεριλαμβάνει δράσεις σταθερές και επαναλαμβανόμενες μέσα από συγκροτημένα προγράμματα ή οργανώσεις, οπότε συνήθως καλείται επίσημος εθελοντισμός, είτε δράσεις προσωπικές, πρόσκαιρες και μοναδικές (ανεπίσημος εθελοντισμός).
Μπορεί να αφορά τη συμμετοχή σε προγράμματα μη κυβερνητικών οργανώσεων, ιδρυμάτων ή φορέων τοπικής αυτοδιοίκησης (π.χ. περιβαλλοντικά προγράμματα, αθλητικά προγράμματα, δασοπροστασία, κοινωνική υποστήριξη κ.ά.), αλλά και πράξεις – ατομικές δραστηριότητες, όπως η εθελοντική αιμοδοσία, η βοήθεια ενός ηλικιωμένου στον δρόμο ή ακόμα και η μετά θάνατο προσφορά μελών του ανθρώπινου σώματος για επιστημονικούς σκοπούς.
1. Ο όρος εθελοντισμός γενικά αναφέρεται στην ηθελημένη πράξη για κάποιο κοινωφελή σκοπό χωρίς υλικό ή άλλο αντάλλαγμα.
Εθελοντής είναι ο πολίτης που προσφέρει ανιδιοτελώς χρόνο ή γνώση για χρήσιμες δράσεις προς όφελος άλλων, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα.
2. Ο επίσημος εθελοντισμός είναι μια δραστηριότητα που πραγματοποιείται μέσω μη κερδοσκοπικών οργανώσεων ή προγραμμάτων:
Πρώτα από όλα το κάνεις για εσένα και την οικογένεια σου και μετα για το κοινωνικό
σύνολο.
Σαν σήμερα η ομάδα μας γιόρτασε τη μέρα εθελοντισμού φτιάχνοντας το χριστουγεννιάτικο δέντρο που θα μπει στην κεντρική πλατεία του Ολυμπιακού χωριου!!
Κάποιοι δυστυχώς φέτος δεν είναι μαζί μας.
Η σκέψη μας είναι ομως σε αυτούς !!!! τους εθελοντές...
Κανείς στη Νέα Υόρκη δεν ξέχασε ποτέ εκείνο το απόγευμα του 1869.
Μια γυναίκα έτρεξε στην 5η Λεωφόρο, η φούστα της μαζεμένη και μια δερμάτινη τσάντα πιέστηκε σφιχτά στο στήθος.
Το όνομα της ήταν Marie Zakrzewska, ήταν 43 ετών και καθώς το πλήθος έκανε στην άκρη για να την αφήσει να περάσει, όλοι σκέφτηκαν το ίδιο πράγμα:
"Τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα εδώ; ”
Στο έδαφος, ένας άνθρωπος έμεινε ακίνητος. Μια άμαξα τον είχε πατήσει.
Οι άνθρωποι κοιτούσαν. Αλλά κάνεις δεν ήξερε τι να κάνει. Μέχρι που γονάτισε η Μαρί.
"Κάνε στην άκρη", διέταξε, χωρίς να υψώνει τη φωνή της. "Κυρία, είστε τρελή; ” είπε ένας αστυνομικός. "Δεν έχετε λόγο να παρέμβετε”
“Αν δεν παρεμβώ, πεθαίνει” απάντησε, χωρίς να ανοιγοκλείσει τα μάτια.
Ενώ άλλοι δίσταζαν, η Μαρί ενήργησε.
Πήρε τον σφυγμό του. Άνοιξε το πουκάμισο του. Έλεγξε την αναπνοή του. Έδωσε σαφείς οδηγίες: “Χρειάζομαι μια άδεια άμαξα και μια κουβέρτα”
Αρκετοί άνθρωποι έτρεξαν να πάρουν αυτό που ζήτησε. Η Marie τοποθέτησε τον άνθρωπο με μεγάλη προσοχή.
«Μην τον μετακινείτε έτσι» είπε, κρατώντας τον λαιμό του τραυματισμένου άνδρα. "Θα μπορούσαμε να βλάψουμε τη σπονδυλική του στήλη”
Ο αστυνομικός την κοίταξε, μπερδεμένος.
"Ποια είσαι εσύ;”
Η Μαρί σήκωσε τα μάτια της και του είπε: "Η γυναίκα που κάνει αυτό που θα έπρεπε να κάνεις.”
Αυτό το επεισόδιο δεν την άφησε ήσυχη.
Εκείνο το βραδύ, όπως έγραψε στο μικρό της γραφείο, δεν μπορούσε να σβήσει την εικόνα του άνδρα που κατέρρευσε στη μέση του δρόμου.
"Τι βαρβαρότητα", σκέφτηκε.
"Μια πόλη με χιλιάδες κατοίκους.. και κάνεις δεν ξέρει πως να βοηθήσει.”
Η Μαρί δεν ήταν μια συνηθισμένη γυναίκα.
Ήταν γιατρός. Γερμανίδα και μια πρωτοπόρος που είχε ήδη δώσει χίλιες μάχες για να την πάρουν στα σοβαρά. Ήξερε ότι στη Νέα Υόρκη τα περισσότερα ατυχήματα κατέληξαν σε τραγωδία επειδή κάνεις δεν έφτασε εγκαίρως.. ή έφτασαν, αλλά χωρίς γνώση.
"Κάτι πρέπει να γίνει.”
Και αυτή η ιδέα δεν θα την άφηνε....
Δυο βδομάδες αργότερα, συγκέντρωσε δυο γιατρούς και μια νοσοκόμα σε μια μικρή αίθουσα. "Χρειαζόμαστε, είπε, ένα σώμα ταχείας αντίδρασης", εκπαιδευμένους ανθρώπους , προσαρμοσμένα οχήματα , βασικές προμήθειες.
Κάτι που μπορεί να φτάσει σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης μέσα σε λίγα λεπτά.”
Οι γιατροί κοίταξαν ο ένας τον άλλον.
"Ένα είδος.. κινητής ιατρικής ταξιαρχίας;”
"Ακριβώς.”
Υπήρχαν αμφιβολίες, κριτικές, γέλιο.
"Μαρί, αυτό θα ήταν αδύνατο να χρηματοδοτηθεί.”
"Μαρί, η πόλη δεν θα επέτρεπε ποτέ κάτι τέτοιο”
“Μαρί, κανείς δεν θα εμπιστευτεί ένα σύστημα που εφευρέθηκε από μια γυναίκα.”
Έβαλε και τα δυο χέρια στο τραπέζι.
"Τότε αν η πόλη δεν το εγκρίνει, θα το ξεκινήσουμε μόνοι μας.
Οποίος συμμετέχει θα εργάζεται δωρεάν μέχρι να αποδείξουμε
ότι λειτουργεί.”
Σιωπή. Και ένας ένας.. οι τρεις είπαν: "Είμαι μέσα”.
Το πρώτο «όχημα έκτακτης ανάγκης» δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια ενισχυμένη άμαξα, με στοιχειώδες φορείο
και ένα ξύλινο κουτί γεμάτο επιδέσμους, αλκοόλ και μερικές χειρουργικές λαβίδες.
Η Μαρί και η ομάδα της προπονήθηκαν για μέρες πως να μεταφέρουν έναν τραυματία, πως να σταματήσουν την αιμορραγία, πως να ακινητοποιήσουν τα κατάγματα, πως να ενεργήσουν σε πανικό.
Αλλά το δυσκολότερο μέρος δεν ήταν η προπόνηση.
Ήταν η αντίδραση του κόσμου.
"Έι, πάνε οι τρελοί της γιατρού!” κάποιοι φωνάξαν. "Τι είναι αυτό; Τσίρκο; ” άλλοι χλεύασαν.
Η Μαρί δεν απάντησε. Περίμενε για τα γεγονότα.
Και ήρθαν τα γεγονότα.
Η πρώτη κλήση έγινε Σάββατο. Ένα παιδί είχε πέσει από τον δεύτερο όροφο σπιτιού. Οι άνθρωποι ούρλιαζαν στο δρόμο.
Η άμαξα της Μαρί έφτασε σε λίγα λεπτά.
"Κάντε στην άκρη!” φώναξε καθώς πήδηξε από το όχημα.
"Άσε με να τον δω!”
Ενώ η μητέρα έκλαιγε με λυγμούς, η Μαρί εξέτασε το αγόρι
"Αναπνέει. Έχει παλμό. Μπορούμε να τον σώσουμε.”
Τον ακινητοποίησε με σανίδες, έδωσε γρήγορες οδηγίες και τον πήγαν στο νοσοκομείο. Επέζησε.
Εκείνη την μέρα, ολόκληρη η πόλη άλλαξε γνώμη.
Αυτό που ξεκίνησε ως «τρελή ιδέα χωρίς μέλλον» έγινε η πρώτη σύγχρονη υπηρεσία αστικών ασθενοφόρων .Η Νέα Υόρκη υιοθέτησε το σύστημα. Μετα η Βοστόνη. Μετα η υπόλοιπη χώρα.
Η Μαρί ποτέ δεν επεδίωξε αναγνώριση. Ήθελε μόνο να μην πεθάνει κανείς από άγνοια.
Αργότερα, όταν ρωτήθηκε γιατί επέμενε τόσο πολύ, απάντησε:
"Γιατί δεν αντέχω να βλέπω ανθρώπους να πεθαίνουν περιτριγυρισμένοι από θεατές.
Όλοι μπορούμε να σώσουμε μια ζωή.. αν κάποιος τολμήσει να ξεκινήσει”
Ματθαίος Γιαλαμάς....